Şiir ve Edebiyat Günleri’nde “Yapay Zekânın Edebiyatı” Tartışıldı

Şiir ve Edebiyat Günleri’nde “Yapay Zekânın Edebiyatı” Tartışıldı

5. Uluslararası Şiir ve Edebiyat Günleri’nin son gününde Türk edebiyatının güçlü kalemleri Güray Süngü, Sadık Yalsızuçanlar ve Aykut Ertuğrul ile Hindistanlı şair Sonnet Mondal’ın katılımıyla düzenlenen “Yapay Zekânın Edebiyatı” başlıklı söyleşi, edebiyat ve teknoloji ilişkisine ışık tuttu.

19 Nisan’da başlayan ve 9 gündür edebiyatseverlere unutulmaz anlar yaşatan 5. Uluslararası Şiir ve Edebiyat Günleri, dolu dolu programlarla sona eriyor. Etkinliklerin son gününde, Necip Fazıl Kısakürek Kültür Merkezi’nde gerçekleştirilen “Yapay Zekânın Edebiyatı” başlıklı söyleşi, edebiyat ve teknoloji ilişkisine ışık tuttu. Türk edebiyatının güçlü kalemleri Güray Süngü, Sadık Yalsızuçanlar ve Aykut Ertuğrul ile Hindistanlı şair Sonnet Mondal’ın katıldığı program, edebiyatseverlerden büyük ilgi gördü. Söyleşide, yapay zekâ teknolojilerinin edebi üretime etkileri, insan ruhunun yazıya yansıması ve geleceğin edebiyatında teknoloji-insan dengesinin nasıl şekilleneceği gibi konular ele alındı. Katılımcılar, yapay zekânın sunduğu imkânların edebi yaratıcılık üzerindeki potansiyel etkilerini tartışırken, insanın özgün duygusu ve sezgisinin edebiyat için vazgeçilmez olduğuna dikkat çektiler.

“Yapay Zeka Edebiyatı Destekler ama Yerini Tutamaz”

Yazar Güray Süngü, yapay zekânın edebiyatta teknik bir araç olabileceğini ancak insan tecrübesinin, sezgisinin ve ruhunun yazının gerçek derinliğini oluşturduğunu vurguladı. “Bir makine kelimeyi yazabilir; ama acıyı, aşkı ve özlemi yaşayamaz” sözleriyle, yapay zekânın sınırlı duygusal kapasitesine dikkat çekti. Sadık Yalsızuçanlar, teknolojinin insanlık tarihinde her zaman bir değişim unsuru olduğunu belirterek, yapay zekânın da yeni anlatım biçimleri yaratabileceğini ifade etti. Ancak edebiyatın asıl özünün, insanın sonsuz hikâye anlatma arzusundan beslendiğini dile getirdi. Aykut Ertuğrul, yapay zekâ tarafından yazılan metinlerin teknik olarak başarılı olsa da, özgünlük ve derinlik açısından insan kaleminin gerisinde kaldığını savundu. Sonnet Mondal da, yapay zekânın edebiyatı destekleyen bir araç olabileceğini ve özellikle çok kültürlü anlatılar üretiminde yeni imkânlar sunabileceğini belirtti. Ancak, şiirin özü olan insan deneyiminin her zaman canlı bir kalpten doğması gerektiğini de sözlerine ekledi.